من؟ یا من نه ؟
خیلی از خودم می پرسم من با من یا من بی من ؟ از کی و کجا آمدم ؟ خودم هم نمی دانم . البته چرا ، شاید به زور یک چیزهایی یادم بیاید.
خیلی از خودم می پرسم من با من یا من بی من ؟ از کی و کجا آمدم ؟ خودم هم نمی دانم . البته چرا ، شاید به زور یک چیزهایی یادم بیاید.
خیلی خسته ام . از خودم می پرسم ، خوشبختی ؟! ساکت می مانم و هنوزنمی دانم سکوت علامت رضایت است یا نه
من با من یا بی من ؟ نمی دانم
همانقدر که نمی دانم چند بار باران آمده . اصلاً آمده یا من خیال می کنم که آمده . شاید دیوانه شده ام ، شاید هم فکر می کنم که دیوانه شده ام . به هر حال نمی دانم من با من ، یا بی من ؟
من با من یا بی من ؟ نمی دانم
همانقدر که نمی دانم چند بار باران آمده . اصلاً آمده یا من خیال می کنم که آمده . شاید دیوانه شده ام ، شاید هم فکر می کنم که دیوانه شده ام . به هر حال نمی دانم من با من ، یا بی من ؟
گفتم یک هفته گم می شوم ، دیدم نمی شود . آخر مملکت نداریم که ... ممکن است دیگر بخواهی هم پیدا نشوی. حالا بگذریم از نگرانی ِ دوست * و مادر و پدر
من سالمم؟ نمی دانم . دیوانه ام ؟ هه ، جالب این جاست که آن هم نمی دانم . اصلاً آدم هستم ؟
کاش این قدر فشار نداشتم یا حداقل نگران ِ پول ِ آب و برق و گاز بودم که هزار بار راحت تر می خوابیدم تا درگیر آدم بودن و نبودن ِ خودم. اصلاً من با من یا بی من بودنم
بیچاره دوست. او هم مانده با آن فکر ِ درگیر ، با من ِ مثلاً شاعر و هنرمند چه کار کند. شاید او هم همین روزها خسته شود. کسی چه می داند ؟! اصلاً کسی هست ؟! می گویم نمی دانم ، هیچ کس باور نمی کند. آخر بابا جان من ِ مثلاً نویسنده یه کم آدم شده بودم و داد نمی زدم، همان هم پرید. ای بابا به خدا خسته ام ، از خسته دست و پا و کمر تا قلب و بدتر از همه مغز ِ نداشته ام
آه ... کاش دوست خسته نشود. یعنی می شود؟! نمی دانم. باور کنید نمی دانم. اما این را می دانم که دوست خیلی مهربان است. البته که لجباز هم هست. اما خب مهربانیش به از لجباز بودنش است و آنقدر بزرگ است... و تازه کلی سوژه برای بحث داریم. شاید جفتمان دیوانه ایم ... نه ، نه ، به دوست توهین نمی کنم . آخر من که از دیوانه بودن ِ خودم هم بی خبرم.
اصلاً دوست دارم بروم یک جایی شنا کنم. در شرایط فعلی هم پذیرای هیچ کس نیستم جز دوست، حالا از خوش شانسی اش است یا بد شانسی نمی دانم. البته که ... هیچی ! کاش می فهمیدم این من ِ تنها مانده با خودم ، احساس تنهایی با خودم را دارم
دلم برای دوست تنگ شده ، جوری که هیچوقت تنگ نشده. دلم ! من با من یا بی من ، به هر حال که دل دارد
دوست دارم همان روزهای خوب و آرام تکرار شود ، آخر هیچکس نمی بیند خم شدنم را . گاهی می ترسم آنقدر خم شوم تا بشکنم ، البته انگار انعطاف پذیرم و نمی شکنم. اما خب کار است دیگر شاید روزی من هم بشکنم. آخی ... آن وقت چقدر دلم برای دوست ، مادر ، پدر و خواهر می سوزد . اما خب اصلاً فکر نمی کنم آن روز بیاید
دوست دارم بروم سینما. با دوست . دو تایی . تنها . ببینید ! دو تایی هم می شود تنها بود. فقط کافی است خوشبخت
من سالمم؟ نمی دانم . دیوانه ام ؟ هه ، جالب این جاست که آن هم نمی دانم . اصلاً آدم هستم ؟
کاش این قدر فشار نداشتم یا حداقل نگران ِ پول ِ آب و برق و گاز بودم که هزار بار راحت تر می خوابیدم تا درگیر آدم بودن و نبودن ِ خودم. اصلاً من با من یا بی من بودنم
بیچاره دوست. او هم مانده با آن فکر ِ درگیر ، با من ِ مثلاً شاعر و هنرمند چه کار کند. شاید او هم همین روزها خسته شود. کسی چه می داند ؟! اصلاً کسی هست ؟! می گویم نمی دانم ، هیچ کس باور نمی کند. آخر بابا جان من ِ مثلاً نویسنده یه کم آدم شده بودم و داد نمی زدم، همان هم پرید. ای بابا به خدا خسته ام ، از خسته دست و پا و کمر تا قلب و بدتر از همه مغز ِ نداشته ام
آه ... کاش دوست خسته نشود. یعنی می شود؟! نمی دانم. باور کنید نمی دانم. اما این را می دانم که دوست خیلی مهربان است. البته که لجباز هم هست. اما خب مهربانیش به از لجباز بودنش است و آنقدر بزرگ است... و تازه کلی سوژه برای بحث داریم. شاید جفتمان دیوانه ایم ... نه ، نه ، به دوست توهین نمی کنم . آخر من که از دیوانه بودن ِ خودم هم بی خبرم.
اصلاً دوست دارم بروم یک جایی شنا کنم. در شرایط فعلی هم پذیرای هیچ کس نیستم جز دوست، حالا از خوش شانسی اش است یا بد شانسی نمی دانم. البته که ... هیچی ! کاش می فهمیدم این من ِ تنها مانده با خودم ، احساس تنهایی با خودم را دارم
دلم برای دوست تنگ شده ، جوری که هیچوقت تنگ نشده. دلم ! من با من یا بی من ، به هر حال که دل دارد
دوست دارم همان روزهای خوب و آرام تکرار شود ، آخر هیچکس نمی بیند خم شدنم را . گاهی می ترسم آنقدر خم شوم تا بشکنم ، البته انگار انعطاف پذیرم و نمی شکنم. اما خب کار است دیگر شاید روزی من هم بشکنم. آخی ... آن وقت چقدر دلم برای دوست ، مادر ، پدر و خواهر می سوزد . اما خب اصلاً فکر نمی کنم آن روز بیاید
دوست دارم بروم سینما. با دوست . دو تایی . تنها . ببینید ! دو تایی هم می شود تنها بود. فقط کافی است خوشبخت
باشی
من با من یا من بی من؟
امیدوارم وقتی می رویم سینما تنها باشیم و خوشبخت
آخر خیلی دوستش دارم و خودم را هم شاید
همان که از تاریخ آمد*
امیدوارم وقتی می رویم سینما تنها باشیم و خوشبخت
آخر خیلی دوستش دارم و خودم را هم شاید
همان که از تاریخ آمد*
